Het Stokstaartje

Het stokstaartje (Suricata suricatta) is een klein roofdier dat tot de mangoesten behoort. Hij wordt ook wel "aardmannetje" genoemd. Het stokstaartje eet voornamelijk insecten, spinnen, schorpioenen en slakken. Van alle mangoesten zijn de stokstaartjes de meest sociale. Het stokstaartje wordt niet bedreigd en kan in huizen worden aangetroffen.

Stokstaartjes leven in zuidelijk Afrika, vooral op droge open vlakten. Ze leven in groepen van maximaal dertig dieren.

 

Het hol

Hun hol is meestal al gemaakt door de grondeekhoorns, die verlaten het hol en stokstaartjes nemen hem over en bouwen ze uit tot gangenstelsels. Soms tot een oppervlakte van 15m². In de holen worden speciale kamers aangelegd: slaapkamers, kraamkamers en zelfs toiletten. De toiletten worden schoongemaakt door de mestkevers waarmee ze samenleven. Elke dag rollen de mestkevers de uitwerpselen van de stokstaartjes naar buiten en leggen er hun eitjes in. Als deze uitkomen, hebben de stokstaartjes weer een nieuwe schoonmaakploeg. De mestkevers kunnen ongestoord hun gang gaan: de stokstaartjes zullen ze nooit eten, omdat die erg giftig zijn voor stokstaartjes. Ze zijn alert op het gevaar van roofvogels. 's Nachts trekken ze zich terug in hun hol, want de nachten kunnen erg koud zijn en de gevaren die buiten op de loer liggen zijn groot

 

 

Taken binnen de groep

In een kolonie stokstaartjes heeft ieder een afzonderlijke taak. Sommige dieren zijn wachters en staan op de uitkijk, die wachter beschikt over een goed gezichtsvermogen. Ze zitten op hun achterpoten om te zonnen en om op de uitkijk te staan voor eventuele roofdieren. Zo kan de rest van de groep verder gaan met het graven van een burcht of het zoeken van voedsel. Er is altijd één wachter actief die staat bovenop de heuvel zodat hij de hele savanne kan overzien. Ze kunnen verschillende alarmsignalen geven: een fluitend geluid, dat 'opgepast' betekent, en een blaffend geluid, waarna de waarschuwer en de rest van de groep rennen voor hun leven. Veel diersoorten profiteren mee van de waarschuwingen van stokstaartjes, ze worden daarom ook wel 'de schildwacht van de woestijn' genoemd. Verder zijn er ook nog jagers en babysitters die de kleintjes in het oog houden als hun ouders er niet zijn.  

 

Voedsel

Stokstaartjes eten voornamelijk slakken, spinnen en insecten, maar als ze de kans krijgen zouden ze ook knaagdieren of op de grond nestelende vogels en hun eieren eten. Ook hagedissen en kleine dieren behoren tot hun menu. Zelfs giftige dieren, zoals gifslangen zijn een echte lekkernij en schorpioenen zijn hun lievelingshapje. Ze drinken eigenlijk niet, al het vocht dat ze nodig hebben halen ze uit hun voedsel.

 

Uiterlijk

Het stokstaartje is een slank diertje die slecht 25 tot 35 cm lang is, hij heeft een dun toelopende staart van ongeveer 20 cm. De vacht van het stokstaartje is grijs, zwart met bruin of bruin met een zilveren glans.  Het lichaam van het stokstaartje is helemaal aangepast op het graven. Stokstaartjes kunnen namelijk tijdens het graven hun oren afsluiten tegen zand, vuil en stof.

 

Predatie

Stokstaartjes worden gegeten door haviken, arenden en jakhalzen. Meestal proberen de stokstaartjes bescherming te zoeken in hun hol. Als een roofdier onverwacht komt, maken ze zich eerst heel groot en als het roofdier dan aanvalt gaan ze op hun rug liggen met hun tanden ontbloot.

 

Voortplanting in de natuur

De vrouwelijke stokstaartjes zijn volwassen wanneer ze twee jaar oud zijn. Maar met één jaar zijn ze al geslachtsrijp. Na een draagtijd van 11 weken worden er meestal 2-4 jongen per nest. In de natuur worden de jongen tijdens de regenachtige warme periode van het jaar geboren, namelijk van augustus tot maart. In deze periode is het meeste voedsel te vinden.

 

 

Beoordeel onze site!

Maak jouw eigen website met JouwWeb